dag 19 + 20
Door: Jessy, Maaike, Sophie
03 Februari 2013 | Griekenland, Kérkyra
Dag 19
Vandaag stonden we weer vroeg op, we hadden 1 fiets want de andere fiets stond nog bij de ezels. Vandaag was Meggie er niet dus we stonden er hellemaal alleen voor. Alles ging goed, en de dag ging best vlot. We zijn er ook misschien achtergekomen waarom sommigen ezels niet aten. we denken dat het door het voer komt van de sugarbiet. we hebben dus voor de zekerheid de sugerbiet vernieuwd in hoop dat de ezels het nu wel gaan eten. Verder was het een normale dag dus een beetje schoonmaken , eten geven en met de honden lopen. op de terug weg gingen we met 2 fietsen dat gaat al weer een stukje sneller, beter dan lopen!!!, we kwamen thuis en gingen lekker eten en plofte daarna op ons bed, want we waren doodmoe.!
DOEIIIIXXXX
Dag 20
We waren vandaag weer met z'n drieen maar we hadden gelukkig wel 2 fietsen dus Soop en Maaik op 1 fiets (super grappig) en ik (Jessy) met al me tasvrienden op 1 fiets. Toen we aankwamen weer alle ezels die lagen omhoog helpen, dat kunnen we helemaal met ze 3en dus Judy zei dat ze het heel goed van ons vond dat we dat kunnen (wij blij want ongeveer ons eerste comliment in 3 weken). Iedereen aan de werkjes in z'n gebied beginnen. In de middag moesten we 3 zieke ezels naar het grasveld brengen, later moesten we ook Aris de baby ezel naar het veld brengen en hem vast zetten aan een boom. Een van de zieke ezels kwam achter ons aan dat vond Aris (een jong mannetje en bijna alle andere ezels zijn vrouwtjes) erg leuk dus hij dacht daar moet ik opaf. Wij dachten allemaal er kan niet veel gebeuren want hij zit vast maar Soop pakte toch maar de zieke ezel om haar weer bij de rest te zetten en toen zagen we ineens Aris achter haar aan rennen, eerst dachten we dat hij nog vast zat tot die toch wel heel ver bij de boom vandaan was. Dus wij naar soop en de ezel rennen om Aris weg te halen. Had die de oor van die ezel gepakt en wou hij hem niet meer los laten wij met ze alle hem vast houden en ze bek open proberen te trekken. Uiteindelijk toch gelukt en Judy vond het heel knap van ons dat we niet in paniek raakte en we iets wat heel erg had kunnen aflopen hadden tegengehouden (zozo 2de comliment haha). De rest van de dag gebeurde er niet echt iets heel boeiends we deden allemaal gewoon ons werk. Na het werk naar huis fietsen, gelukkig gaat de terugweg harder dan de heenweg omdat we dan naar benede gaan :) Thuis eten en lekker ons bed induiken
BYEBYEZWAAIZWAAI
Vandaag stonden we weer vroeg op, we hadden 1 fiets want de andere fiets stond nog bij de ezels. Vandaag was Meggie er niet dus we stonden er hellemaal alleen voor. Alles ging goed, en de dag ging best vlot. We zijn er ook misschien achtergekomen waarom sommigen ezels niet aten. we denken dat het door het voer komt van de sugarbiet. we hebben dus voor de zekerheid de sugerbiet vernieuwd in hoop dat de ezels het nu wel gaan eten. Verder was het een normale dag dus een beetje schoonmaken , eten geven en met de honden lopen. op de terug weg gingen we met 2 fietsen dat gaat al weer een stukje sneller, beter dan lopen!!!, we kwamen thuis en gingen lekker eten en plofte daarna op ons bed, want we waren doodmoe.!
DOEIIIIXXXX
Dag 20
We waren vandaag weer met z'n drieen maar we hadden gelukkig wel 2 fietsen dus Soop en Maaik op 1 fiets (super grappig) en ik (Jessy) met al me tasvrienden op 1 fiets. Toen we aankwamen weer alle ezels die lagen omhoog helpen, dat kunnen we helemaal met ze 3en dus Judy zei dat ze het heel goed van ons vond dat we dat kunnen (wij blij want ongeveer ons eerste comliment in 3 weken). Iedereen aan de werkjes in z'n gebied beginnen. In de middag moesten we 3 zieke ezels naar het grasveld brengen, later moesten we ook Aris de baby ezel naar het veld brengen en hem vast zetten aan een boom. Een van de zieke ezels kwam achter ons aan dat vond Aris (een jong mannetje en bijna alle andere ezels zijn vrouwtjes) erg leuk dus hij dacht daar moet ik opaf. Wij dachten allemaal er kan niet veel gebeuren want hij zit vast maar Soop pakte toch maar de zieke ezel om haar weer bij de rest te zetten en toen zagen we ineens Aris achter haar aan rennen, eerst dachten we dat hij nog vast zat tot die toch wel heel ver bij de boom vandaan was. Dus wij naar soop en de ezel rennen om Aris weg te halen. Had die de oor van die ezel gepakt en wou hij hem niet meer los laten wij met ze alle hem vast houden en ze bek open proberen te trekken. Uiteindelijk toch gelukt en Judy vond het heel knap van ons dat we niet in paniek raakte en we iets wat heel erg had kunnen aflopen hadden tegengehouden (zozo 2de comliment haha). De rest van de dag gebeurde er niet echt iets heel boeiends we deden allemaal gewoon ons werk. Na het werk naar huis fietsen, gelukkig gaat de terugweg harder dan de heenweg omdat we dan naar benede gaan :) Thuis eten en lekker ons bed induiken
BYEBYEZWAAIZWAAI
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
